Pats Boem! Ineens staat de wereld op zijn kop door een pandemie. Niks geen tripjes naar het buitenland. Thuisblijven, lockdown. In je eigen bubbel blijven. Net nu ik er zoveel pret aan beleef mag ik niet meer in de camper mooie plekjes gaan bezoeken en verkennen. Ik ben overal tegen ingeënt, maar mijn baasjes moeten nog op een oproep wachten. Dan is het nog maar de vraag of we wel weer op pad kunnen. Restricties en regels, voor elk land is dat anders. Ik bemoei me er maar niet mee. Er zal wel een leuke bestemming komen, daar ben ik zeker van. Ondertussen vermaak ik me weer prima op mijn troon voor het raam. Alles kan ik zo goed in de gaten houden. Op de eettafel zie ik allerlei gidsen verschijnen en de baas zit avonden achter zijn laptop. Dat wijst op een tripje. Dat kan niet anders. Maar waar naartoe? De gang begint ook al weer aardig vol te staan met camperspullen. Yeah, we gaan weer op pad.
Op mijn favoriete plek, met goed uitzicht door de voorruit, vertrekken we. Alhoewel het zomer is voelt het niet zo. De temperatuur laat te wensen over. Na wat problemen in het begin doet de kachel het nu prima. Op de snelweg dommel ik weer in. Het geronk van de motor is ineens weg. Wat is dat nu! Ik ben helemaal alleen in de camper maar ik hoor wel stemmen. Ik spring op de bijrijderstoel en ga met mijn kromme, korte voorbenen tegen het raam aan staan. Door het raam zie ik mijn baasjes lekker buiten zitten met een kopje koffie. Zijn we nu al op de plek van bestemming, denk ik. Dat moet haast wel want anders staan de stoeltjes niet buiten en is mijn reisplek niet ontdaan van de beveiliging. Dan moet ik wel vast hebben liggen slapen dat ik dit allemaal gemist heb. Ik geef maar een gil zodat ze weten dat ik wakker ben. Het werkt. Het vrouwtje staat op en komt mij halen. Eerst dat vervelende tuigje nog om. Niet leuk, maar als ik naar buiten wil zal het toch om moeten. De konijnenhekjes zijn al geplaatst. Mijn afgebakende terrein is optimaal voorbereid en ik kan mijn territorium betreden. Toen mijn vrouwtje met die konijnenhekjes aankwam dacht ik “Oh nee” ik krijg concurrentie. Gelukkig bleek het om mijn mobiele afrastering te gaan. Pff, dat was een opluchting. Nu lig ik heerlijk in het gras te genieten van de late middagzon. Vanavond wel even de tekencontrole ondergaan. Dat moet wel als je vaak in het gras ligt.
Controle Teken:
Elke 3 maanden de anti teken/vlooien pipet
Veel aaien en snuffelen om de teken op te sporen.
Tekentang in de aanslag.
Mes om de teek te onthoofden.
De tekentest is met goed gevolg uitgevoerd. Nog even TV kijken en dan gaan de lichten uit en ik kan met een gerust hart naast mijn vrouwtje gaan snurken. Morgen zie ik wel wat de dag mij brengt.
Vandaag doe ik niks. Ik heb tenslotte vakantie en mijn personeel verzorgt mij uitstekend. Ik hoor iets over een bierbrouwerij. Niks voor mij. Ik ben pas 15 en ik lust geen bier. Twee zaken die belangrijk zijn voor een bezoek. Ik blijf dus thuis. Een thuis is nu de camper. De Airco wordt ingesteld op 20 graden. Oververhitting en de dierenpolitie aan je deur moet voorkomen worden. Ook zit er een bordje op de camper dat ik ( lees Poes met grote letters) in de camper aanwezig ben. Bij de camping eigenaar is het bekend dat ik vandaag een paar uurtjes alleen ben. Alles is top geregeld. Nu maar hopen dat mijn baasjes de camping weer terug kunnen vinden na al dat bier.
De dag begint met een zwak zonnetje. Het ontbijt wordt buiten geserveerd. Ik hoef geen extra vest aan mijn vacht is dik genoeg. Heel relaxed starten van de dag. Dat vind ik heerlijk. De fietsen worden klaar gezet en mijn reis rugzak staat klaar. Waar gaan we vandaag de boel onveilig maken? Onveilig natuurlijk niet. Ik heb alleen maar veel bekijks.
De fiets route is best lang en ik hobbel gewoon mee. Midden in een prachtig landschap stoppen we. Er staat een enorm gebouw midden in het open veld. Geen idee wat dat is. Radio Kootwijk hoor ik zeggen. Prima maar wat is dat dan? Belangrijke telefoon verbindig met de andere kant van de wereld toen er nog geen mobiel netwerk bestond. Nou prachtig hoor maar ik heb er niks mee. Kon je dan ook foto’s maken en versturen? De techniek is nu verouderd maar het gebouw is wel heel erg mooi.
De dag eindigt op een terras aan het water. Met een biertje en en wijntje, ik mijn snoepje, sluiten we de mooie dag af om morgen weer naar huis te gaan. Een kort tripje. Mooi en gezellig. Ik denk dat ik de enige kat ben die Radio Kootwijk gezien heeft.
Op mijn favoriete plek, met goed uitzicht door de voorruit, vertrekken we. Alhoewel het zomer is voelt het niet zo. De temperatuur laat te wensen over. Na wat problemen in het begin doet de kachel het nu prima. Op de snelweg dommel ik weer in. Het geronk van de motor is ineens weg. Wat is dat nu! Ik ben helemaal alleen in de camper maar ik hoor wel stemmen. Ik spring op de bijrijderstoel en ga met mijn kromme, korte voorbenen tegen het raam aan staan. Door het raam zie ik mijn baasjes lekker buiten zitten met een kopje koffie. Zijn we nu al op de plek van bestemming, denk ik. Dat moet haast wel want anders staan de stoeltjes niet buiten en is mijn reisplek niet ontdaan van de beveiliging. Dan moet ik wel vast hebben liggen slapen dat ik dit allemaal gemist heb. Ik geef maar een gil zodat ze weten dat ik wakker ben. Het werkt. Het vrouwtje staat op en komt mij halen. Eerst dat vervelende tuigje nog om. Niet leuk, maar als ik naar buiten wil zal het toch om moeten. De konijnenhekjes zijn al geplaatst. Mijn afgebakende terrein is optimaal voorbereid en ik kan mijn territorium betreden. Toen mijn vrouwtje met die konijnenhekjes aankwam dacht ik “Oh nee” ik krijg concurrentie. Gelukkig bleek het om mijn mobiele afrastering te gaan. Pff, dat was een opluchting. Nu lig ik heerlijk in het gras te genieten van de late middagzon. Vanavond wel even de tekencontrole ondergaan. Dat moet wel als je vaak in het gras ligt.
Controle Teken:
Elke 3 maanden de anti teken/vlooien pipet
Veel aaien en snuffelen om de teken op te sporen.
Tekentang in de aanslag.
Mes om de teek te onthoofden.
De tekentest is met goed gevolg uitgevoerd. Nog even TV kijken en dan gaan de lichten uit en ik kan met een gerust hart naast mijn vrouwtje gaan snurken. Morgen zie ik wel wat de dag mij brengt.
Vandaag doe ik niks. Ik heb tenslotte vakantie en mijn personeel verzorgt mij uitstekend. Ik hoor iets over een bierbrouwerij. Niks voor mij. Ik ben pas 15 en ik lust geen bier. Twee zaken die belangrijk zijn voor een bezoek. Ik blijf dus thuis. Een thuis is nu de camper. De Airco wordt ingesteld op 20 graden. Oververhitting en de dierenpolitie aan je deur moet voorkomen worden. Ook zit er een bordje op de camper dat ik ( lees Poes met grote letters) in de camper aanwezig ben. Bij de camping eigenaar is het bekend dat ik vandaag een paar uurtjes alleen ben. Alles is top geregeld. Nu maar hopen dat mijn baasjes de camping weer terug kunnen vinden na al dat bier.
De dag begint met een zwak zonnetje. Het ontbijt wordt buiten geserveerd. Ik hoef geen extra vest aan mijn vacht is dik genoeg. Heel relaxed starten van de dag. Dat vind ik heerlijk. De fietsen worden klaar gezet en mijn reis rugzak staat klaar. Waar gaan we vandaag de boel onveilig maken? Onveilig natuurlijk niet. Ik heb alleen maar veel bekijks.
De fiets route is best lang en ik hobbel gewoon mee. Midden in een prachtig landschap stoppen we. Er staat een enorm gebouw midden in het open veld. Geen idee wat dat is. Radio Kootwijk hoor ik zeggen. Prima maar wat is dat dan? Belangrijke telefoon verbindig met de andere kant van de wereld toen er nog geen mobiel netwerk bestond. Nou prachtig hoor maar ik heb er niks mee. Kon je dan ook foto’s maken en versturen? De techniek is nu verouderd maar het gebouw is wel heel erg mooi.
De dag eindigt op een terras aan het water. Met een biertje en en wijntje, ik mijn snoepje, sluiten we de mooie dag af om morgen weer naar huis te gaan. Een kort tripje. Mooi en gezellig. Ik denk dat ik de enige kat ben die Radio Kootwijk gezien heeft.
Klik hier om verder te gaan met deel drie