Aliens en Weergoden



De weergoden zijn ons zo te zien niet goed gezind.  Oost, West, Noord en Zuid er staat 80% regen op het menu.  Ons plan om naar Tsjechié te gaan staat even op losse schroeven.  Toch maar naar Frankrijk?  We slapen er nog maar een nachtje over.  We blijven bij ons plan.  Dikke jassen en regenkleding worden ingeladen en toch ook maar een korte broek,  je weet maar nooit.  We stoppen eerst om op adem te komen van drukke maanden klussen  aan een mooie camping aan de Waal.  Geen spatje regen tot nu toe.  Fijn om lekker buiten te zitten en de boten langs te zien varen.  We zijn nu bootspotters geworden.  Op een country fair nog een authentieke botervloot gescoord.  Dat je daar ruim 80 km voor moet rijden is wel een beetje overdreven, maar ja hij is wel heel mooi.  Vroeg in de morgen vertrekken we naar Karlsbad.  Het miezert een beetje en de lucht ziet er dreigend uit. Kan ons het schelen, we rijden en zien wel wat het wordt.  De camperplaats in Karlsbad is op het Hippodrome.  Prachtig uitzicht op de renbaan maar geen paard te zien.  Wel drie grasmaaiers die continu aan het maaien zijn.  De baan moet wel op orde zijn als de edele dieren zich aandienen.  De regen valt nu met bakken uit de hemel.  Even zoeken op internet wat er te doen is met regen.  Een bierspa ?  Goed idee toch?  Van de regen in de bierdrup is een prima plan.  Emily ontvangt ons met veel plezier.  De uitleg is simpel, gewoon met je blote gat in een grote bierton gaan zitten die verwarmd is tot 39 graden en borrelen maar.  De bierpomp staat er direct naast,  wel zo handig. Met een maag  goed gevuld van het bierbrood en bier liggen we uit te buiken in een bed van stro.  De geur brengt mij terug naar mijn jeugd toen ik vaak sliep in het stro tussen de paarden.  Buiten gekomen is de zon gaan schijnen en zitten we rozig voor de camper met een alcoholische versnapering.  Het reisplan word niet aangepast en we gaan nu naar Kutna Hora.  Fietsen in Tsjechie is voor de tsjechen is buitenaards.  Met  een ruime bocht, alsof we drie meter breed zijn, passeren de auto’s ons.  Soms blijven ze wel meer dan drie km achter ons aan rijden.  Het voelt als een celebrity die bewaakt moet worden of zien ze ons als Aliens die je op afstand moet houden.  De tsjechen zijn ook vreemd hoor !  Lachen is erg lastig, misschien omdat je dan je tanden laat zien.  En wat denk je van een kerk die schedels en botten als versiering heeft.  Ouderwets als wij zijn doen we alles zonder ondersteuning.  Geen E-bike maar gewoon de oer hollandse fiets.  Soms gewoon afstappen en lopen en met de tong op je hielen aan de top komen.  Kutna Hora en Cesky Crumlov zijn prachtige dorpen waar sinds 1800 niets is veranderd.  De straatjes zijn serieuze kuitenbijters en doe ze niet op je pumps,  want dan sta je bij de eerste stap al met je hak vast tussen de keien.
In Sinsheim staat het Speyer Techniek Museum die je laat zien waarom je jezelf niet zo moet afmatten.  Snelheid en gemakzucht is wat de mens uitgevonden heeft.  Van Concorde tot F1 auto staat hier.  Waarom zijn wij dan zo recalcitrant!
Toch nog maar even een wandeling in het Müllerthal, in de hitte, om het lijf in shape te houden en de geest tot rust te laten komen.  De laatste stop is Blegny.  Al jaren staat een bezoek aan de kolenmijn op het programma en nu zijn we in de buurt.  Zestig meter onder de grond in bloedhitte en met een lawaai van jewelste je werk doen is echt buitenaards. Niks voor mij dus:

                                      

“Beam me up, Mr. Spock”.

Klik hier om verder te gaan met deel acht