Een nieuw jaar met nieuwe bestemmingen. Toch zal het even aanpassen worden. Niet voor de camper maar voor de drie reizigers. Inderdaad, het zijn er nu weer drie. Een nieuwe viervoeter heeft zijn intrede gedaan eind 2024. Het kon echt niet meer zonder een pluizenbal. De voordelen om zonder een poes te reizen wegen niet op tegen de nadelen. Echt nadelen zijn het niet, je moet alleen even de knop omzetten, zeker met een kitten die als een stuiterbal door de tent rent als een kip zonder kop. Wat voorheen heel simpel ging, zoals in de rugzak mee op de fiets of gewoon heel relaxed voor de camper liggen, dat is er nu even niet bij. We moeten weer van voor af aan beginnen. Eerst wennen aan de kleine ruimte en een tuigje om. Gewoon een hele middag in de camper , die voor het huis geparkeerd staat, doorbrengen. Met grote verwilderde ogen de boel in je opnemen. Ook de geluiden zijn vreemd. Maar geen angst want moeder is bij je. Niks opdringen, laat het maar gebeuren. Een verre reis staat toch niet gepland want we passen ons gewoon aan. Alles voor een verre reis is trouwens geregeld zoals, een europees paspoort, chip en de juiste inentingen. Dus als het snel goed gaat kunnen we met z’n drieen de grens over. Ondertussen zijn we op zoek naar een camperplek in de buurt. Dat valt nog niet mee in januari. Veel camperplaatsen zijn nog gesloten maar het is ook nog wachten op de bestelde tracker. We hebben er al een voor de camper en nu ook een voor Floki. Je wil toch wel weten waar je harige kind uithangt als hij onverhoopt de kuierlatten neemt. Nu zitten we, als twee bejaarden die niet ver van huis willen, in onze camper voor ons huis. Gewenningsdag twee. De camper is helemaal ingericht al zouden we op we wereldreis gaan. We hebben er een hapje en drankje bij genomen en een muziekje opgezet. De inspectieronde van Floki is nog lang niet klaar dus we zitten nog wel even. Geen probleem in onze kleine prive pub. Uit voorzorg hebben we de buren geinformeerd dat er geen huwelijksproblemen zijn en dat ons huis gewoon bewoonbaar is. De test is prima gegaan. Nu kunnen we op pad. Echt ver gaan we niet en ook niet te lang. Langzaam opbouwen. De camperplaats is maar 28 km verder. Eigenlijk een aangrenzend dorp maar het geeft wel het heerlijke vrije camper gevoel. We hebben de fietsen wel meegenomen maar of het daar van zal gaan komen weten we niet. Het uitgevogelde kattenzitje is nog niet in gebruik genomen. Ook dat is een proces, net zo als de plek waar Floki tijdens het rijden zal gaan zitten of liggen. Voor die kleine stukjes zit hij gewoon op schoot. Als we langer onderweg zijn is het beter dat hij zijn eigen plekje heeft tussen ons in in de cabine zodat hij ook zicht heeft op de weg. Het heeft allemaal tijd nodig maar voor nu is het “Go with the Flo(ki)”